امام على(ع)در آینه قرآن 4
سیماى على را در آینه قرآن نظاره مىکنیم.
(4)
«فمن حاجک فیه من بعد ما جاءک من العلم، فقل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءکم و نساءنا و نساءکم و انفسنا و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله على الکاذبین» (8)
هرگاه بعد از علم و دانش که «درباره مسیح» به تو رسیده «باز» کسانى بر تو به ستیز برخیزند به آنها بگو: بیائید ما فرزندان خود را دعوت مىکنیم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت مىکنیم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت مىکنیم، شما هم از نفوس خود، آنگاه مباهله مىکنیم و لعنتخدا را بر دروغگویان قرار مىدهیم.
مباهله به معناى رها کردن و قید و بند را از چیزى برداشتن یعنى بنده را به حال خود گذاشتن و عاقبت کار او را به دستخدا سپردن.
تفسیر آیه در کلام اهل سنت
انبوه بىشمارى از مفسران اهل سنت «ابناءنا» در آیه را اشاره به حسن و حسین(ع) نساءنا را فاطمه و انفسنا را اشاره به على(ع) دانستهاند. که نشان از چشمگیرى مقام على(ع) در عرصه نفرین نمودن دشمنان و آشکار شدن حق و در کنار رسول خدا و حتى همانند جان او گردیدن، بیان شده است. (9)
8- آل عمران / 61.
9- صحیح مسلم، ج7، ص 120; مسند احمد بن حنبل، ج1، ص 185; تفسیر طبرى، ج3، ص 192; مستدرک حاکم نیشابورى، ج3، ص 150; دلائل النبوة، حافظ ابونعیم اصفهانى، ص297; روح المعانى، آلوسى، ج3، ص167; کشاف، زمخشرى، ج1، ص193; فصول المهمه ابن صباغ، ص 108; الجامع لاحکام القرآن، علامه قرطبى، ج3، ص 104.