امام على(ع)در آینه قرآن 8
سیماى على را در آینه قرآن نظاره مىکنیم.
(8)
«لنجعلها لکم تذکرة و تعیها اذن و اعیه» (18)
تا آن - نزول عذاب بر ستمکاران و مستکبران - را وسیله تذکرى براى شما قرار دهیم و گوشهاى شنوا آن را نگهدارى مىکنند.
تفسیر آیه در کلام اهل تسنن و تشیع
برخى از مفسران شیعى سى حدیث از اهل تسنن و تشیع در نزول این آیه درباره شخصیتحضرت على(ع) نقل کردهاند که نشانگر عظمت مقام امام(ع) نسبتبه دانایى اسرار پیامبر و وراثت تمام علوم رسول خدا است. (19)
حدیث از آنجا آغاز مىشود که پیامبر اکرم(ص) - هنگام نزول آیه «و تعیها اذن واعیه»
و گوشهاى شنوا آن را نگهدارى مىکنند. فرمود:
«من از خداوند درخواست کردم گوشهاى على را از این گوشهاى شنوا و نگه دارنده حقایق قرار دهد»
به دنبال سخن پیامبر، على(ع) فرمود:
«من هیچ سخن بعد از آن از رسول خدا نشنیدم که آن را فراموش کنم. تا به همیشه آن را به خاطر داشتم» (20)
18- الحاقه / 12.
19- تفسیر قرطبى، ج1، ص6743; مجمع البیان، روح البیان، روح المعانى، المیزان و تفسیر ابوالفتوح رازى، ذیل آیه 12 سوره معارج.
20- مناقب ابن مغازلى شاخصى، ص 265.