وصیت امیر مؤمنان (ع) (2)
طبرى در تاریخ و ابو الفرج اصفهانى در مقاتل الطالبیین وصیت نامه امیر مؤمنان (ع) را ذکر کردهاند.این وصیت نامه چنین است: «بسم الله الرحمن الرحیم. این وصیت نامه على بن ابیطالب است.گواهى مىدهد که معبودى جز خداى بى شریک نیست و محمد بنده و پیامبر اوست که وى را با هدایت و آیین حق فرستاد که بر همه دینها چیرگى دهد اگر چه مشرکان آن را ناخوش دارند.نماز و عبادت و زندگى و مرگ من براى خداى بىشریک، پروردگار جهانیان است.چنین مامور شدهام و من از مسلمانانم.شما دو تن (حسن و حسین (ع) ) را به تقواى الهى سفارش مىکنم.در جستوجوى دنیا نباشید اگر چه دنیا در جستوجوى شما باشد.و بر چیزى از دنیا که از دستشما مىرود دریغ مخورید.جز حق مگویید و براى پاداش کار کنید (براى آخرت کار کنید.) دشمن ستمگر و یاور مظلوم و ستمدیده باشید.شما دو تن و همه فرزندان و خانوادهام و هر کس را که این وصیتنامه من به دست او مىرسد به تقواى الهى و رعایت نظم در کارها و اصلاح میان خودتان سفارش مىکنم.زیرا از رسول خدا (ص) شنیدم که مىفرمود: اصلاح میان مردم برتر از تمام نماز و روزه است و دشمنى مکنید که باعث زوال دین است.و نیرویى نیست مگر به استعانتخدا.به خویشاوندان خود بنگرید.پس با آنها رفت و آمد کنید که خداوند محاسبه را بر شما سبک مىکند.خدا را، خدا را در مورد یتیمان رعایت کنید.گرسنهشان نگه ندارید و در محضر شما در رنج و خوارى نیفتند.زیرا از رسول خدا (ص) شنیدم که مىفرمود: هر کس یتیمى را سرپرستى کند تا بىنیاز شود خداوند بهشت را براى او واجب مىگرداند.چنان که اگر کسى مال یتیمى ...............ادامه مطلب..
ادامه مطلب ...وصیت على (ع) (1)
این وصیت، گرچه خطاب به حسنین - علیهما السلام - است ولى در حقیقتبراى تمام بشر تا پایان عالم است. این وصیت را عدهاى از محدثان ومورخانى که قبل از مرحوم سید رضى وبعد از او مىزیستهاند با ذکر سند نقل کردهاند. (1) البته اصل صیتبیشتر از آن است که مرحوم سید رضى در نهج البلاغه آورده است. اینک قسمتى از آن را مىآوریم:
وصیتهاى حضرت علی
امیر المؤمنین (ع) که باب مدینه العلم وسرچشمه فضایل ومناقب ونمونه کامل پیغمبر گرامى اسلام است در آن لحظات آخر عمر هم در تلاش براى تبیین ونشر حقایق اسلام بود. آن حضرت در آخرین لحظات زندگى، وصیتى کرد که براى همیشه تاریخ براى بشریت درس خوب زیستن است. البته وصیتهاى حضرت، دو جنبه خصوصى وعمومى داشت که در ذیل به آنها اشاره مىکنیم: