· نام: علی
· لقب: مرتضی
· کنیه: ابوالحسن
· نام پدر: عمران ابوطالب
· نام مادر: فاطمه بنت اسد
· تاریخ ولادت: 13/ رجب/ 30 عام الفیل
· محل ولادت: مکه مکرمه، خانه کعبه
· مدت امامت: 30 سال
· مدت عمر: 63 سال
· تاریخ شهادت: 21/ رمضان/40 هجری
· علت شهادت: تحریکات قطام
· نام قاتل: عبدالرحمن بن ملجم
· محل دفن: نجف اشرف
· فرزندان: 12پسر/ 16 دختر
کتاب :فروغ ولایت ص 375 تا 376
نویسنده: استاد جعفر سبحانى
اسکافى در کتاب «نقض عثمانیه»، که نقدى استبر کتاب «عثمانیه» تالیف جاحظ، سخن امام را مشروحتر نقل کرده است. وى مىنویسد:
على در روز دوم بیعت، روز شنبه نوزدهم ذى الحجة الحرام سال 35 هجرى، بر بالاى منبر رفت ودر ضمن یک سخنرانى مبسوط چنین گفت:
«...مردم! من شما را به راه روشن پیامبر وادار مىسازم واوامر خویش را در میان جامعه جارى مىکنم. به آنچه مىگویم عمل کنید واز آنچه باز مىدارم اجتناب ورزید.(سپس از بالاى منبر به سمت راست وچپ نگاه کرد وافزود:) اى مردم! هرگاه من این گروه را که در دنیا فرو رفته‌اند وصاحبان آب وملک ومرکبهاى رهوار وغلامان وکنیزان زیبا شدهاند از این فرو رفتگى باز دارم وبه حقوق شرعى خویش آشنا سازم، بر من انتقاد نکنند ونگویند که فرزند ابوطالب ما را از حقوق خود محروم ساخت. آن کس که مىاندیشد که به سبب مصاحبتش با پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم بر دیگران برترى دارد باید بداند که ملاک برترى چیز دیگر است.برترى از آن کسى است که نداى خدا وپیامبر را پاسخ بگوید وآیین اسلام را بپذیرد. در این صورت، همه افراد، از نظر حقوق، با دیگران برابر خواهند بود. شما بندگان خدا هستید ومال، مال خداست ومیان شما بالسویه تقسیم مىشود.کسى بر کسى برترى ندارد. فردا بیت المال میان شما تقسیم مىشود وعرب وعجم در آن یکسان هستند». (1)
پىنوشت:
1- شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج7، ص37.
امامت ، مقام انبیا و میراث اوصیاست .
امامت ، خلافت خدا و رسول و مقام امیرالمؤمنین و میراث حسن و حسین است .
امامت ، زمام دین و نظم جامعه مسلمین و اصلاح امور دنیا و عزت مؤمنان است .
امامت ، ریشه و شاخه بالنده دین اسلام است.
تمام و کمال نماز و زکات و روزه و حج ، و برکت اموال فى ء و صدقان ، و امضاى حدود و احکام ، و حقفض ثغور و مرزها، به امام است .
امام،حلال خداوند زا حلال ، و حرامش را حرام کند و حدود خداوند را اقامه نماید، و از دین پروردگار دفاع و مردم را با حکمت و موعظه حسنه و حجت بالغه به سوى پروردگار دعوت کند.
امام ، مانند آفتاب درخشان است که روشنایى آن همه عالم را فرا گرفته و خود در جایى بلند است که دست احدى به آن برسد و دیدگان را توان بافتنش نیست .
جایى بلند است که دست احدى به آن نرسد و دیدگان را توان بافتنش نیست .
امام ، چون ماه تابان و نور فروزان و چراغ درخشان و ستاره رهنما در شبهاى تاریک و رهگذر شهرها و بیابانها و گرداب دریاهاست .
امام ، آب گواراى تشنگان و دلیل هدایت و نجات از هلاکت است .
امام ، مانند آتشى در بلندى است که مردم از آن هدایت گیرند و گرمایى است که به آن خود را گم کنند.
امام ، راهنمایى است که آدمى را از مهلکه ها نجات بخشد که هر کس او را ترک کند در هلاکت گرفتار افتد.
امام ، ابر بارنده و باران شتابنده و آفتاب فروزان و زمین هموار و چشمه جوشان و آب گاه و گلستان است.
امام ، امین رفیق و پدر مهربان و برادر شفیق و پناه بندگان در مصیبتهاى بزرگ باشد.
امام ، امین خدا در زمین و حجت پروردگار در بندگان و جانشین او در شهرهاست و داعى به سوى اوست و مدافع حرمش .
امام ، از گناه پاک و از هر عیب و نقصى منزه است.او مخصوص به علم ، و موسوم به حلم ، و حافظ نظام دین و عزت مسلمین ، و خشم بر منافقان و هلاک کافران است .
امام ، یگانه روزگار است که کس با او قرین نباشد و عالمى با وى برابرى نکند. چون او کسى نیست و نه بدلى دارد و نه مثلى و نه نظیرى .
امام ، فضل و دانش را بدون کسب و تعلیم فراگیرد و خداوند وهاب علم را به او عطا کند.
پس چه کسى تواند امام را بشناسد و یا او را انتخاب کند؟
هیهات !هیهات !عقول مردم در این وادى سرگردان ، و اندیشه آنان از درک حقایق ناکام است.
اجماع یعنی چه و اختلاف شیعه و سنی در اجماع چیست ؟
اجماع: این واژه در لغت به معنی عزم و قصدمقرون به تصمیم و یا به معنی اتفاق است. و در اصطلاح: بمعنای اتفاق خاص است، یعنی اتفاق صاحبنظران شرعی در حکمی میباشد. دانشمندان اصول اهل سنت، اجماع را یکی از ادلّه اربعه (کتاب، سنّت، عقل، اجماع) در استنباط احکام شرعی میدانند.
ادامه مطلب ...· نام: علی
· لقب: مرتضی
· کنیه: ابوالحسن
· نام پدر: عمران ابوطالب
· نام مادر: فاطمه بنت اسد
· تاریخ ولادت: 13/ رجب/ 30 عام الفیل
· محل ولادت: مکه مکرمه، خانه کعبه
· مدت امامت: 30 سال
· مدت عمر: 63 سال
· تاریخ شهادت: 21/ رمضان/40 هجری
· علت شهادت: تحریکات قطام
· نام قاتل: عبدالرحمن بن ملجم
· محل دفن: نجف اشرف
· فرزندان: 12پسر/ 16 دختر
آیا مسلمین نباید همه بسوی کتاب خدا بازگردند و این تفرقه‌ای که کالبد اسلام را بشدت مجروح ساخته است از بین ببرند؟ آیا نباید عقلای اهل سنت و شیعه از نو دست به دست هم دهند تا از این اسلامی که دشمنانش در صدد نابودی آنند و شیعه و سنی برای آنان فرقی نمی‌کند دفاع نمایند؟ آیا هر دو گروه نباید در زمان حال زندگی کنند و برای مصلحت خود تلاش کنند؟ بجای اینکه در گذشته بسر ببرند و از کسانی که به ملاقات پروردگار خود رفته‌اند طرفداری نمایند؟ در حالی که آنان در گرو اعمال خود هستند؟!
الطور: ٢١
«هر کسی در گرو کارهائی است که کرده است».